Το συγκεκριμένο άρθρο είναι ένα από αυτά που θέλω καιρό να γράψω. Παρόλα αυτά λίγο το γεγονός ότι πάνω κάτω όλα έχουν ειπωθεί, λίγο το γεγονός ότι ήλπιζα (ο αφελής…) η τρόικα (προσοχή δεν λέω η κυβέρνηση – δεν είμαι τόσο αφελής) να θελήσει να βάλει λίγο το χεράκι της στο βάζο με το «ιερό» μέλι με έκαναν να το αναβάλω συνεχώς. Ο καιρός όμως πέρασε, από το μνημόνιο 1 πάμε εντός των ημερών στο μνημόνιο 2 και το ιερό μέλι συνεχίζει να διανέμεται και να αναπαράγεται εντός μονών , εκκλησιαστικών μκο και offshore / real estate εταιριών.
Η αλήθεια είναι ότι η αρχική καλή πρόθεση του πρωθυπουργού ( από καλές προθέσεις και υποσχέσεις άλλο τίποτα αυτός ο άνθρωπος- στην υλοποίηση μας τα χαλάει λίγο – ποιόν μου θυμίζει – ποιόν μου θυμίζει ; ) για μια ευνοϊκή(προς την εκκλησία) φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δειλό πρώτο βήμα . Δυστυχώς, η συνέχεια όπως ίσως ξέρετε έληξε ακόμη ευνοϊκότερα, μειώνοντας τη φορολογία για τις δωρεές σε ναούς από 10% και 5% σε 1% και 0.5% αντίστοιχα.
Το τελικό πλήγμα στην όποια αισιοδοξία (είπαμε αφελής και φύση αισιόδοξος) είχα , το έδωσε η τοποθέτηση Ευ. Βενιζέλου στο υπ. Οικονομικών. Εκτός από τους φύση αδιόρθωτους πρασινοφρουρούς (η αισιοδοξία μου για το μέλλον αυτής της χώρας μειώνεται εκθετικά όσο το άρθρο προχωράει) που πανηγύριζαν λες και ξαναήρθε το ‘81 , μία άλλη κοινωνική ομάδα ή, αν θέλετε πιο ορθά, συντεχνία πανηγύριζε. Δείτε εδώ για λεπτομέρειες.
Η συντεχνία των παπάδων έχει τα χειρότερα χαρακτηριστικά των δημόσιων υπαλλήλων: Είναι αργόμισθοι (εργάζονται μια/δυο μέρες τη βδομάδα), παίρνουν φακελάκια (σε γάμους , βαφτίσια, κηδείες, τρισάγια κτλ) και σε εξυπηρετούν έχοντας το ύφος χιλίων καρδινάλιων (από ότι φαίνεται δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο…)
Μέρος λοιπόν αυτής της συντεχνίας, κατέβηκε με τις ευλογίες και τα μισθωμένα πούλμαν του Αμβροσίου στο Σύνταγμα, για να αγανακτήσουν παρέα με το πλήθος που αντίθετα με μια ελπίδα που έτρεφα (είπαμε φύση αισιόδοξος) τους επιδοκίμασε, χειροκρότησε και τους καλώς όρισε στην «επανάσταση του έθνους» . Έκτοτε κάθε φορά που περνάω από εκεί, όλο και κάποιοι ρασοφόροι κυκλοφορούν ανάμεσα στο πλήθος , ευλογώντας τον αγώνα του ενάντια στους Φράγκους που θέλουν να αλώσουνε την πόλη…
Το θέμα μας όμως δεν είναι, γιατί οι ρασοφόροι βρίσκονται στο Σύνταγμα προσπαθώντας να διασώσουν το status quo και το μισθό τους. Ίσως στη θέση τους κι εγώ το ίδιο να έκανα, καθώς η προϋπηρεσία μου ως παπάς δεν νομίζω ότι θα μου διασφάλιζε μια επιτυχημένη καριέρα στον ιδιωτικό τομέα. Το θέμα είναι ότι αυτή τη στιγμή μια τεράστια ΔΗΜΟΣΙΑ περιουσία παραμένει ανεκμετάλλευτη από το κράτος, μη καταγεγραμμένη και εκμεταλλευόμενη από έναν κλειστό κύκλο κληρικών και λαϊκών που μεγαλώνουν συνεχώς την περιουσία τους και την πολίτικη επιρροή τους, έχοντας από ότι φαίνεται σε κάθε χρώματος κυβέρνηση ένα- δύο – τρεις δικούς τους ανθρώπους (βλ. Ρουσόπουλος).
H εκκλησιαστική περιουσία καλύπτεται από ένα αδιαφανές πλέγμα που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα). Ο ιστός αυτών των ΝΠΔΔ, κρύβει αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών». Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να έχει εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων. Είναι τόσο καλά προστατευμένο, που μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να δηλώνει ότι η περιουσία της εκκλησίας δεν είναι τόσο μεγάλη όσο νομίζουμε εμείς οι αδαείς και διαφόρους άλλους να δηλώνουν ότι το κράτος έχει απαλλοτριώσει το 96% της εκκλησιαστικής περιούσιας με το επιχείρημα(!) ότι η εκκλησιά προϋπήρχε του ελληνικού κράτους και η περιουσία της είχε παραχωρηθεί νόμιμα από τους πασάδες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας…
Πολύ πρόχειροι υπολογισμοί όπως κυκλοφορούν σε διαφορά blogs, φέρουν την περιουσία του ΝΠΔΔ της Εκκλησίας της Ελλάδος να ανέρχεται σε τουλάχιστον 15 δισ ευρώ. Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου 2.500 μοναστηριών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά. Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Μόνο η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 2,5 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 6-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος.
Αν και μπαίνω σε πειρασμό να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για τις ιερές μπίζνες ( π.χ. ναοδομία, διπλοθεσίες κλπ) δεν βρίσκω ότι θα προσθέσει κάτι περισσότερο στο παρόν άρθρο.
Η περίπτωση να διαχωριστεί το κράτος από την εκκλησιά χωρίς οικονομικά οφέλη για το κράτος με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Η εκκλησιαστική περιουσία είναι δημόσια περιουσία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί και να αξιοποιηθεί στη δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε. Γιατί όπως η περιουσία της ΔΕΗ (που μάλλον είναι κάπως πιο κοινωφελής επιχείρηση) είναι περιουσία του κράτους και όχι της ΔΕΗ, άλλο τόσο η περιουσία της εκκλησίας είναι περιουσία του ελληνικού κράτους που πρέπει να τη διαχειρίζονται οι νόμιμα εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του. Ένας διαχωρισμός με την εκκλησιά ευνοημένη , δηλαδή να κράτα την περιουσία της και να διατηρεί το υπάρχον καθεστώς φορολογικής ασυλίας πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο. Και προφανώς η ορθόδοξη εκκλησιά δεν μπορεί να πουληθεί, η περιουσία της όμως πωλείται κανονικότατα. Στη συνέχεια, ο διαχωρισμός είναι απαραίτητος ώστε να πάψουν να πληρώνονται οι παπάδες ως δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και να είναι εφικτή η πραγματική φορολόγηση της εναπομείνασας εκκλησιαστικής περιουσίας.
Ο Αλ. Παλαμίδης είναι μηχανικός Η/Υ και μέλος της νεολαίας και της κ.ε. της δημ.αρ.
aristerok.wordpress.com 
η εκκλησία να παραμείνει δημόσια με τον όρο δέσμευση όλης της περιούσιας της με ορισμό διαχειριστή με απόλυτη διαφάνεια τόσο στον όγκο-αξία της περιουσίας όσο και στην διαχείρισή της ( πχ από τα 1000 ευρώ περιούσιας τα 200 πήγαν δωρεά για την παιδεία και άλλα 100 δανείστηκαν στο κράτος για πληρωμή συντάξεων ) έτσι και το κράτος θα ανακάμψει (χωρίς λογική τρώμε από τα έτοιμα μέχρι να τελειώσουν και μετά βλέπουμε) και θα ευνοηθούν άμεσα τομείς που θα έπαιρνε χρόνια για να δείξουν έστω κάποια βελτίωση… Χριστόφορος Ν.
Το κείμενο είναι γεμάτο απο ανακρίβειες. Γίνεται πλήρη συγχυση του λαικού κλήρου, εγγάμων ιερέων με οικογένεια και παιδιά και μάλιστα εκείνων των χιλιάδων που διαβιούν στην ύπαιθρο παράγοντας σημαντικό κοινωνικό ρόλο. Διχως τυχερά και φακελάκια. Πέρνοτας απλά ενα μισθό που δεν τους φτάνει, με τον ανώτερο κλήρο των δεσποτάδων και αρχιμανδριτάδων.
Οι δεσποτάδες και οι ηγούμενοι είναι εκείνοι που έχουν παχυλούς μισθούς, εκείνοι που δεν πληρώνουν τίποτα, που διαχειρίζονται περιουσίες, και συναγελαγίζονται με την εξουσία.
Ο κατώτερος κλήρος τι σχέση εχει με περιουσίες και παροχές και προνόμια. Πέρνει ενα απλό κατώτερο μισθό 900 ευρώ δημοσίου υπαλλήλου.
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας κάνουμε την στοιχειώδη διάκριση στο λόγο μας. Μη παραπληροφορούμε τον κόσμο που μας διαβάζει.Και μην ξεχνάτε οτι ο λαικός κλήρος έχει πολλους κληρικούς αριστερούς που δεν θα χαρούν ιδιαίτερα διαβάζοντας αυτο του ισοπεδωτικό άρθρο.
Φίλε Ντίνο,
Ξεκινάω από την τελευταία σου φράση δηλαδή να μην δυσαρεστήσουμε κάποιους αριστερούς κληρικούς των 900 ευρώ. Αυτή η λογική του πολιτικού κόστους είναι που κάνει το κόμματα αυτής της χώρας να μην μπορούν να κάνουν τίποτα αξιόλογο και ένα σύγχρονο κόμμα της αριστεράς πρέπει να κινείται εντελώς αντίθετα από αυτή την κατεύθυνση και να κοίτα μόνο το κοινό καλό.
Αν λέγοντας κοινωνικό ρόλο εννοείς την κοινωνική πολίτικη , να σου πω ότι η κοινωνική πολίτικη σε ύπαιθρο και πόλεις πρέπει να ασκείται από το κράτος και από επαγγελματίες (π.χ. κοινωνικούς λειτουργούς ) και όχι από παπάδες.
Το ότι όλοι οι κληρικοί δεν είναι κλέφτες ή πλούσιοι είναι αυτονόητο, αυτό όμως δεν τους καθίστα χρήσιμους και δεν μπορεί να επιβάλει στους φορολογημένους να τους πληρώνουν για δημοσίους υπάλληλους.
Φιλικά,
Αλέξης
Φίλε Αλέξη όταν λεω οτι θα πικράνει κάποιους κληρικούς αριστερούς εννοώ, οτι σαν αριστεροί άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν πολιτικές και κομματικές “εμπάθειες” και ιδεολογικές εμμονές. Πρέπει να κατανοησουμε οτι στους κόλπους της εκκλησίας ιδιαίτερα της υπαίθρους υπάρχουν αριστεροί κληρικοί και πάρα πολύ άλλοι οι οποίοι θα ήθελαν με χαρα να πλησιάσουν την αριστερά και οι εμμονές μας δεν τους αφήνουν. Οταν γράφουμε με εμπάθεια δεν αναφέρομαι σε εσενα αλλα στο αρθογράφο, τέτοια κείμενα κλίνουμε τον δρόμο σε υγιείς δυνάνεις του χριστιανισμού και μάλιστα των κληρικών. Νομίζω οτι ως αριστεροί είμαστε υπέρ των ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών.
Δες την συνεργασία της αριστεράς με κληρικούς και χριστινούς στην Λατινική αμερική, στην ισπανία, στην ιταλία, στην πολωνία, και σε πολλά αλλα μερη του πλανήτη μας.
Ας αφήσουμε τους κληρικούς που εμπνέονται απο την Θεολογία της Απελευθέρωσης να συστρατευτούνε μαζί μας. Μην τους κλείνουμε το δρόμο. Ειναι αλλο πράγμα να μιλάμε για χωρισμο εκκλησίας κράτους- που και αυτοί του θέλουν πίστεψε- και άλλο να μιλάμε με εμπάθεια για αυτούς και βγάζοντας τους άχρηστους.
Και ενα τελευταίο. Ποιος θα κρίνει εαν ειναι άχρηστοι ? “αυτό όμως δεν τους καθίστα χρήσιμους……” Ποιος το βγάζει αυτό το συμπέρασμα.
Μη ξεχνάμε οτι ένα μεγάλο πρόβλημα του κοινωνικού κινήματος ειναι η ιδεολογική καθαρότητα και ιδεολογική καδοθήγηση. Μου θυμίζεις παλιούς αριστερούς, που τους έστελναν απο την καθοδήγηση στα σπίτια των Αριστερών για να τους μιλήσουν για τον υπαρκτό υλισμό και αντίκρυζαν εικονίσματα και καντήλια στα σπίτια των κομμουνιστών.
Φίλε μου καλέ το τι ειναι χρήσιμο και τι οχι, δεν θα το κρίνουν οι πεφωτισμενες ηγεσίες ή πρωτοπορίες, αλλα ο ίδιος ο λαός και οι ανάγκες του. Αν και θα το έχεις πράξει σου συνιστώ να διαβάσεις Χρόνη Μισσιο.
Φιλικά ,
Ντίνος
Αλέξη εαν εισαι ο αρθογράφος του κειμένου ζητω συγνώμη για την κριτική που ασκώ. Αλλα νομίζω οτι το χάρισμα που έχεις στο λόγο χρειάζεται μια πιο ώριμη ματιά στις κοινωικές δομές. Πολλές φορές η κοινωνία και η ιστορία μας ξεπερνάει με την δυναμική της.
Καταρχήν δεν πρέπει να ζητάς συγνώμη για την κριτική. Ο αρθογράφος είμαι όντως εγώ. Τα σχόλια είναι ανοιχτό για να δεχόμαστε κριτική και να γίνεται διάλογος. Επί του ουσιαστικού τώρα, δεν θεωρώ ότι κλείνω το δρόμο σε κανένα (εν προκειμένω κληρικό) να παλέψει για το ευρύτερο καλό της κοινωνίας άλλα άποψη μου είναι ότι το καλό της κοινωνίας δεν περιέχει την εκκλησία στο κρατικό μηχανισμό. Το κράτος πρέπει να ξεφορτωθεί μη παραγωγικές / μη κερδοφόρες (προς τα έσοδα αυτού…) επιχειρήσεις και επομένως πρέπει να ξεφορτωθεί και τους δημοσίους υπαλλήλους αυτών.
Η εκκλησιά μπορεί κάλλιστα να συνεχίσει να προσφέρει το όποιο (και με όποιους όρους) κοινωνικό έργο προσφέρει , χωρίς να επιβαρύνει τους φορολογούμενους αυτού.
Θα διαφωνήσω στο ότι ένα κόμμα πρέπει πάντα να ακόλουθα τις βουλές του λαού -οι οποίες συνήθως είναι και άγνωστες 😉 . Όπως είπα και πιο πάνω ένα σύγχρονο κόμμα πρέπει να πρωτοπορεί και να υπερασπίζεται τις ιδέες του ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση θεωρώ ότι ο κόσμος (τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος αυτού ) είναι έτοιμος, θέλει και επιζητά το διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας καθώς και την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας από το κράτος.
Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς το και με το χωροφυλαξ και με τον αστυφύλαξ δεν περνάει πια.
Τέλος όντως υπάρχουν αρκετές φωνές μέσα στον κλήρο υπέρ του διαχωρισμού , αλλά το παιχνίδι (αν ποτέ παιχτεί) είναι υπέρ ποιανού θα βγει το διαζύγιο και εάν ο δικαστής (δηλαδή η κυβέρνηση) τα παίρνει (έστω και σε ψήφους).
Η τρόικα από την ανάποδη: η τρόικα θέλει να ξεπουλήσουμε παραλίες, αιγιαλούς, μνημεία, βουνά, λαγκάδια, δάση κ.ο.κ. για να χτιστούν ξενοδοχεία, ελικοδρόμια και πριβέ κλαμπ για λευκούς και λευκοποιημένους φλωροκολλεγιόπαιδες γιάπηδες, όπου θα δουλεύει η ελληνική νεολαία γκαρσόνια με μισθο κάτω του 80% της συλλογικής σύμβασης, για να αποπληρώσουν το χρέος του “έθνους” στις τράπεζες, το άρθρο θέλει να ξεπουλήσουμε παραλίες, αιγιαλούς, μνημεία, δάση κ.ο.κ., αρκεία αυτά να γράφουν βακούφικα στην ουγιά. Ευχαριστώ, αλλά άλλο τραπεζοδοτσολιαδισμό δεν θα πάρω, όποιος θέλει να πουλήσει το σπίτι του και να δώσει την σύνταξή του στον Παπανδρέου.
Αγαπητέ 28 Ιουνίου 2011 ,
Δυστυχώς ο λογαριασμός έχει έρθει στο τραπέζι και το θέμα είναι ποιος θα τον πληρώσει. Το αν στο τέλος ο μαγαζάτορας θα μας κάνει σκόντο είναι άλλο θέμα… Μέχρι στιγμής όμως το λογαριασμό τον πληρώνουμε εμείς από το μισθό μας, την σύνταξη μας και τα σπίτια μας, ενώ κάποιοι άλλοι (φοροφυγάδες , εργολάβοι κλπ) σφυρίζουν αδιάφορα… Η κρίση δημιουργεί ρευστότητα (όχι χρημάτων ) και δίνει ευκαιρίες για να διορθωθούν κακώς κείμενα που υπάρχουν από την γένεση του ελληνικού κράτους. Το αν θα προτιμήσουμε να το κάνουμε ή θα ζητάμε να γίνουν όλα όπως πριν δηλαδή το καιρό της μεγάλης ζωής με δανεικά λεφτά είναι στο χέρι μας. Για να διορθωθούν όμως τα κακώς κείμενα πρέπει με κάποιους να πας και κάποιους να αφήσεις.
I’ll take that as a yes: “όποιος θέλει να πουλήσει το σπίτι του και να δώσει την σύνταξή του στον Παπανδρέου”. Γιατί δεν μπορούμε να ζητάμε από τους άλλους αυτό που δεν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε οι ίδιοι
Το ότι μερίδα (μεγάλη) συνανθρώπων σου, πληρώνει εδώ και ένα χρόνο και θα συνεχίσει να πληρώνει περισσότερα το έχεις καταλάβει; Το ότι μια άλλη μερίδα (μικρότερη αλλά ισχυρότερη) δεν πληρώνει τίποτα ή δεν πληρώνει αυτά που θα έπρεπε σου φαίνεται δίκαιο; Το στοίχημα είναι να αντιμετωπιστεί η κρίση με δίκαιη κατανομή των βαρών που θα διασφαλίσει μελλοντικά μια πιο δίκαιη ( αν θες προς σοσιαλιστική κατεύθυνση ) κοινωνία.
Ναι αυτή η άποψη του χωρισμού με βρίσκει συμφωνω. Εδω συμφωνούμε. Αλλα νομίζω οτι δεν τέθηκε έτσι ακριβώς όπως τώρα το τοποθετείς το θέμα στο αρχικό σου κείμενο. Ηταν ας μου επιτραπεί να πω λιγο πιο “εμπαθές”. Να είσαι καλα για τον διάλογο. Ευχαριστώ.
Το ότι μερίδα (μεγάλη) συνανθρώπων σου, πληρώνει εδώ και ένα χρόνο και θα συνεχίσει να πληρώνει περισσότερα το έχεις καταλάβει;
Δεν με ενδιαφέρει τι κάνει μερίδα συνανθρώπων μου και μην ρωτάς τι θα κάνει η χώρα σου για σένα. Με ενδιαφέρει τι θα κάνεις ΕΣΥ για την χώρα σου. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο δίκαιο από το να αναλάβουν τα μεγαλύτερα βάρη οι περισσότερο πατριώτες, αυτοί που καίγονται περισσότερο για την τωρινή αδικία και θέλουν να αλαφρύνουν τον πόνο των άλλων.